D'R WOLF UN'S SCHEEFLA

Gérard SCHWOB nous livre la fable de

D’r Wolf un’s Scheefla.    (Le Loup et l’Agneau.)

A Scheefla lescht si Durscht àm klàra Bachla,
Un ‘s Friahjohr lüagt’m züa mìt heitr’em Lachla:
A so ìsch jed’s junga Lawa g’sìnd,
Fer’s kleinschta Tiarla wia fer’s Menschakìnd.
Doch ‘s kummt a Wolf geloffa.
Si Blìck ìsch wild ;
Ar sìht dàs Bìld
Un dankt : “Ìch hàn’s mol wìder güat getroffa :
Vorbi mi Hungerlieda !
Vorbi dia Fàschtazit !
Dü Scheefla, dü bìsch mi ! dü làuif’sch nìm wit.
D’r Wolf fàngt à z’ knurra.
Zeigt schàrfa Zehn ìn sinr’a Schnurra ;
Lüagt frach un bees un schlìmm                     

Un riaft mìt grower Stìmm :
“Wàs süach’sch dü do, dü Schnüfer!
Wàs kummt dìr i!
Da Bàch ìsch mi!
Betràcht dàs Wàsser! Küm ìsch’s süfer,
So müasch’s versoïja ! Bìsch a Lüser;
As hàt kei Nàma meh! A Schànd!
A so ‘na Schmìrfìnk do ìm Lànd! “
“ Dàs kàht nìt stìmma!
As nìmmt mìch a wunder;           

Denn ‘s Wàsser kummt vu dìr
Zu mìr herunder;
Ìhr sahn’s Herr Wolf, do wu ìch steh;
Ìch bìn doch wit g’nüa drunter!
Nei! Ìch kànn’s nìt se!”
Dü meinsch ìch loss mìr àlles g’fàlla!
Dü kennsch noch nix vu mina Gràlla;
Vu mina Zehn un Tàtza.
Pàss uf ! schu vor’em Johr, hàsch beses g’seit
Vu mìr…Hàsch’s umabàbbelt wit un breit. »
Dàs ìsch nìt wohr ; dàs kàht nìt stìmma !
Bìn küm fenf Monet àlt un hàn noch’s Kremma ! »
« D’r noh ìsch’s di Brüader g’se. »
« Kàt oï nìt se. O nei !
Ìch bìn noch gànz allei. »
« Nur stìll ! Ìhr àlla kenna mìch nìt lieda;                       

Ìhr wella mìch vum Lànd vertriewa.
Ìhr hàssa mìch….verfolga mìch
Un hìtzetàgs wia ìmmer;
‘s werd àllawill schlìmmer!
Fer eïra Harda , eïra Hend,                               

Wer ìch vertrewa wia n’a Fend!”
D’r no dürt’s nìm làng fer’s àrma Tiarla!
Schu schnàppt d’r Wolf dàs Scheefla;
Un fertig ìsch d’r Wìtz:
‘s geht àlles wia n’a Blìtz;
Ìn kurzer Zit ìsch’s Lammla g’frassa.
D’r Wolf tüat meischtens kurz prozassa.
A so geht’s züa ìn àlla Zita,
Fàscht àn jedem Ort.
D’ Stärckschta han g’wehnlig
‘s letschta Wort.

                            G.S. 19/11/2009
La raison du plus fort, est toujours la meilleure.